Ja, eindelijk was het dan zover.
Afgelopen donderdag eindelijk mijn Noorse licentie ontvangen en nu ben ik dan startgerechtigd in de Noorse competitie.
De training van donderdag avond verliep heerlijk en schaats op het moment erg lekker. Niks om over te klagen… Nouja… het was koud heel koud! Zo koud zelfs dat de ijsberen binnen zijn gaan staan.
Maar genoeg geklaagd. Na de training vroeg één van de team managers aan mij of ik dit weekend wilde racen. Ik zei ach ja waarom niet, ik heb zaterdag toch vrij gekregen van dhr. Kemperman.
Huppa zaterdagmorgen stond dus de 500-1500m op het programma. Zoals jullie allemaal wel weten mijn favoriete afstanden :-S
Al zijn deze twee afstanden nou niet mijn meest favoriete afstanden toch had ik er heel veel zin in. De hele week was het namelijk al strak blauw, wind stil en heerlijk onder het vriespunt.
Met andere woorden: Omstandigheden om records te breken.
Maar toen………………………..
Natuurlijk elke keer als ik een lange baan wedstrijd moet rijden gebeurd er wel wat. Zoals ook deze keer.
De training van de donderdag zat me niet in de “koude kleren”, s‘middags eerst met Lars een dik uur wezen hardlopen om vervolgens 3 uur later weer te gaan schaatsen. Na het schaatsen even mijn sociale vaardigheden getraind op enkele verschillende locaties. Lees: Down Town, Circus en Crash.
Om daarna de laatste duurtraining van de dag te doen. Naar huis lopen vanaf de kroeg. Echter was het ditmaal wat kouder als dat het de laatste keer was. Zo koud zelfs dat mijn voeten het niet toe lieten om te gaan rennen. Uiteindelijk heb ik er dan ook ongeveer een uur over gedaan om naar huis te komen.
De volgende dag (vrijdag) was het een rustdag. Nou ja rustdag? Het was meer een Hoest, kuch, was en poets dag. (Toch een koudje opgelopen denk ik in mijn leuke wandeling.) De laatste keer dat ik de was had gedaan was voordat Pappa & Mamma kwamen. Dus je kunt wel begrijpen dat ik nu 4 volle machines had. Ook moest er wat schoongemaakt worden. Doordat de communicatie tussen mijn Chinese huis genoot en ik niet meer zo goed verloopt . ( lees: Ik negeer hem) Na een groot conflict is de Bom gebarsten en ben ik er helemaal klaar mee. Deze jongen is zooo ontzettend smerig, Ik weet zeker dat een vuilnisman spontaan smetvrees van zijn spullen krijgt.
Maar genoeg over dit. Rusten, rusten rusten en heerlijk de dag afgesloten met echte Italiaanse Pasta!
Maar toen ineens…. Voordat ik wou gaan slapen hoorde ik ineens een bult herrie buiten.
SHIT !!!!!! Wind en niet zo zachtjes ook! ( pa, jij hebt in dezelfde wind geschaatst ) Wat een ellende! Ik gelijk de computer aangezet en de weersverwachting voor zaterdag bekeken. Shit Shit en nog eens Shit! Regen & Wind, dat waren de voorspellingen. Ineens geen zin meer in de wedstrijd.
Ik mezelf toch nog op weten te vrolijken door te denken dat ze hier in Noorwegen net zo’n goede weerkluns hebben als onze Piet Paulusma is. ( Die er altijd naast zit ). En toen maar heerlijk de oogjes dicht gedaan en gehoopt dat alles wel goed zou komen, het was tenslotte de hele week schitterend weer.
Zaterdagmorgen ging mijn wekkertje om 09:00 en bah wat had ik last van mijn keel zeg. Leek wel of ik ziek was. Rochels in mijn keel die zo groen waren, dat als Natuurmonumenten ze gezien hadden, ze gelijk beschermt werden. Maar eenmaal mijn bedje uitgerold toch maar even heel snel de gordijnen open getrokken om te kijken of het waaide. Nee, het was windstil dus ik blij! Snel maar even gaan douche om vervolgens te ontbijten en mijn schaatsen te slijpen.
Inmiddels voelde ik me alweer een stuk beter, en kreeg ik echt zin in de wedstrijd. Eindelijk kijken hoe ik ervoor sta.
Schaatsjes scherp, tas ingepakt… shit waar is mijn schaatspak??? Die heb ik gister toch nog gehad? Zoeken, zoeken, zoeken maar geen schaatspak. Ikke balen maar nog steeds geen pak. Nou ja dan maar in mijn oude kloffie. Uiteindelijk kijk ik op het moment dat ik weg wil gaan naar een rugzak en denk ik… wat is dat ding vol dan? Ik toch maar even kijken en ja hoor daar zat mijn pak in! Vraag me nog steeds af hoe die daar in is gekomen maargoed.
Op naar de baan….. eenmaal aangekomen bij de baan zie ik dat de vlag toch aardig wappert…. Oeszzz maar het ijs lag er wel goed bij dus maar snel even de ijzers onder gebonden en nog even wat rondjes getoerd op het publieksuur. Ijs voelde echt goed en ik had zo’n gevoel dat het wel eens een mooi dagje kon gaan worden.
Het was inmiddels 11:30 en om 12:00 zou de wedstrijd beginnen en ik zou rond 12:15 moeten starten. De 12:15 werd uit eindelijk 13:15 dus een dik uur vertraging. Niet alleen dit liep mis maar ook de vriendelijke ijsmeester had gisteravond een leuke avond gehad. Ik weet niet wat deze vriendelijke meneer heeft gedaan met het ijs. Maar waar het ijs er nog uitstekend bij lag op het vrije uur was het nu één brok ellende ! Dikke klompen aangevroren ijs op de baan. Richels etc. om van de te huilen zo slecht was het.
Eindelijk was het dan 13:15 na een warming up van 35min op het ijs was ik dan eindelijk aan de beurt….
Til start……………………………….. Ready ……… BAM…. BAM…. Vals voor T. Jansen(Hoe kan ik het nou helpen dat ik bijna omver wordt geblazen? Je ken toch ook wel zien dat ik geen vet heb? )
Poging 2.
Til start………………………………….Ready……. BAM …....... F&^%u%$$&&^c%^*&(K!!
Daar bleef mijn rechter schaats in het ijs staan. Huppa hand aan het ijs weg opening….
2e deel van de opening was overigens super goed en daar ben ik zeer tevreden over…
Eind tijd iets in de 45 seconden, team genoot waar tegen ik moest reed een lage 43. Dus met dit in mijn gedachten had er een hele mooie tijd in kunnen zitten.
De 1500m
Juist de pauze tussen de 500m en de 1500m wordt geskipped, en de dweilpauze wordt overgeslagen. Heerlijk!!
Dit betekend dus geen warming up op de baan…… schaatsen aan en 3 rondjes inrijden tot je kan starten…. En tot overmaat van ramp begon het ook nog te regenen. Heerlijk trainingsrondje gehad en al met al ben ik heel tevreden over een dag waarvan heeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeel dingen verbeterd kunnen worden.
0 reacties:
Een reactie posten